۱۳۸۸ بهمن ۱۰, شنبه

بیانیه فعالین دانشجویی دانشگاه شیراز در اعتراض به اعدام مخالفین


شبحی سرتاسر ایران را فراگرفته است.شبحی که خواب از چشم دولتمردان یاغی ربوده است.شبحی که بر فراز سرهای آشفته حاکمان و کودتاچیان سنگینی می کند و آن چیزی جز نابودی ستمگران و گردنکشان نیست.مرگی که چوبه های دار را هم یارای مقابله با آن نیست.
جنازه های بر دار آویخته کابوس بزدلان و جلادان است ؛آنها نمردند زنده اند.زنده اند تا سرنوشت مضحک حاکمان جهل واستبداد را برای تاریخ روایت کنند.آنان سرافرازان تاریخند و این را حاکمان مفلوک نمی دانند .
مگر زندان کافی نبود؟کشتن معترضان در خیابان ها کافی نبود؟
مگر تباه کردن زندگی انسان ها کافی نبود؟
مگر تماشای کسی که در زیر چرخ های ماشین هایتان دست و پا می زد کافی نبود؟
اینک اعدام؟
چه پیش آمده است؟
آیا جز این این است که اگر در اوج مشروعیت بودید نیازی به این ها نبود؟

صدور احکام سنگین برای فعالین سیاسی ، دانشجویی، کارگری و زنان ، زندان های بلند مدت و اعدام در روز های اخیر به امری عادی و روزمره برای حاکمان بدل شده است.
صدور و اجرای حکم اعدام دل هر انسان شرافتمندی را به درد می آورد.تباهی زندگی جوانانی که زندگی را برای همه می خواهند دل را خون می کند و اشک های مادرانی که هنوز فقدان عزیزانشان را باور نکرده اند ، انسان را از خود بیخود می کند.

--
کبک آگاه است
به امـــــ/\ـــــد آزادی

هیچ نظری موجود نیست: