۱۳۸۸ بهمن ۲۷, سه‌شنبه

تجاوز به حریم خانواده ها توسط مدعیان حکومت عدل علی




هشت ماه پس از کودتای ۲۲ خرداد ۸۸ ، رژیم اسلامی، بر حجم بازداشتها و صدور احکام اعدام تظاهر کنندگان و زندانیان سیاسی و اجتماعی در سراسر ایران افزوده است.
ماه هاست که گروه ضربتی لباس شخصی ها در برابر چشمهای حیرت زده ناظران داخلی و بین المللی با شدت و خشونت بی سابقه ای، تظاهرات آرام و توأم با سکوت چند میلیونی مردم در سراسر کشور را در هم می کوبد و ضمن کشتن و مجروح کردن و بازداشت جمع کثیری از هموطنان بی گناه، به دانشگاه ها، خوابگاه های دانشجویان و حتی منازل مردم حمله ور شده و علاوه بر ضرب و شتم شدید دانشجویان و دیگر شهروندان و تخریب لوازم و وسایل آنان، بالغ بر هزاران نفر از مردمی را که گناهی جز مشارکت پرشور و آرام و متین در انتخابات ریاست جمهوری و اعتراضات متعاقب آن نداشتند، بازداشت و روانه زنداتها کرده است. زنانی زندانی شدند و به آنها تجاوز شد که گناهی جز آزادی خواهی و حق جویی نداشته اند. این هتک آبروی یک نظام مدعی عدل علی است که زنان را که سمبل رأفت و شفقت و افتخار یک ملّتند، به زندان بیافکند.
عاملین این خشونت و کشتار برای توجیه اقدامات مغایر با قانون، دین و حقوق انسانی به عادت و روال همیشه، میلیون ها مردم معترض را به آشوب طلبی، مزدوری بیگانگان و تدارک انقلاب مخملی و براندازی و اقدام علیه امنیت و محاربه متهم کرده اند و احکام اعدام برای جوانان صادر می کنند.

آیا تقلب هایی که در انتخابات صورت گرفت و اقدامات خشن بعد از آن، همه برای پاسداری آزادی و حق رأی مردم، تحقق عدالت یا حفظ اساس جمهوریت نظام بود؟
آیا غیر از این است که آنها عملاً حق آزادی انتخاب را از مردم سلب و بنیان نظام را متزلزل کردند و موجب بروز بیزاری نسبت به مدعیان مذهب عدل علی میان جوانان شدند؟
چه کسی است که نداند در نبود آزادی قلم و بیان و حاکمیت مردم و در نبود مطبوعات و احزاب مستقل و در حالی که هر نوع انتقاد به سیاست های حکومت با اتهام تشویش اذهان یا تبلیغ برضد نظام سرکوب می شود، حفظ کشور از خطر وابستگی و دادن امتیازات استقلال شکن به بیگانگان بسیار دشوار است.

--
کبک آگاه است
به امـــــ/\ـــــد آزادی

هیچ نظری موجود نیست: